Psychoterapia

Psychoterapia jest to zbiór technik leczących lub pomagających leczyć rozmaite schorzenia i problemy natury psychologicznej. Wspólną cechą wszystkich tych technik jest kontakt międzyludzki. Cele psychoterapii ukierunkowane są zwykle na zmiany zachowań i postaw pacjenta, jak też na rozwój jego kompetencji, np. samokontroli, radzenia sobie z lękiem czy też stresem, podniesienia samooceny, poprawy umiejętności tworzenia więzi, współpracy i komunikowania się z otoczeniem.
Psychoterapia stanowi obecnie podstawową formę pomocy osobom z różnego rodzaju zaburzeniami (neurotycznymi, psychosomatycznymi, osobowościowymi), a także tym wszystkim, którzy nie radzą sobie z przeżywanymi uczuciami czy też sytuacjami, których doświadczają aktualnie, lub doświadczyli w przeszłości. Głównymi celami niemal każdego oddziaływania psychoterapeutycznego są:

  • rozwój osobowości pacjenta,
  • usuwanie/łagodzenie objawów chorobowych,
  • pozytywny wpływ na jego zdrowie psychiczne.

Terapia Gestalt

Psychoterapia Gestalt reprezentuje nurt psychoterapii humanistycznej. W terapii tej zakłada się, że zachowaniem człowieka zarządza proces ciągłego dążenia do osiągnięcia równowagi. Każdy człowiek reaguje utrwalonymi wcześniej reakcjami i w celu uzyskania akceptacji innych, często oddziela się od autentycznych odczuć. Rezultatem tego rodzaju alienacji może być zablokowanie własnego potencjału i pojawienie się różnego rodzaju zaburzeń (psychosomatycznych, neurotycznych itd.). Jeżeli proces samoregulacji zostanie zaburzony – to znaczy kiedy organizm znajduje się w stanie braku równowagi (ja – reszta świata) przez dłuższy czas – dochodzi do zaburzenia lub choroby psychicznej.

W związku z tym głównymi celami terapii są:

  •  poszerzenie świadomości siebie,
  •  osiągnięcie dojrzałości,
  •  wzrost potencjału,
  •  zwiększanie możliwości poprzez integrację osobowości,
  •  wzmacnianie autentycznych pragnień i potrzeb.

Szczególnie ważne w podejściu Gestalt są:

    Psycholog Rabka

  • elastyczna sytuacja terapeutyczna,
  • brak postawy oceniającej terapeuty,
  • całościowe podejście do osoby (jedność psychofizyczna),
  • skupienie na „tu i teraz” (bez lekceważenia zdarzeń z przeszłości),
  • rozszerzanie świadomości siebie (wszystkie sfery przeżyć, myśli, działań, doznań),
  • uczenie się rozróżniania zachowań służących zaspokojeniu swoich potrzeb od tych, które temu nie służą,
  • założenie, że językiem organizmu są emocje,
  • integracja osobowości poprzez integrację wyalienowanych części siebie (uczuć, pragnień, sądów, fantazji).

Coaching

Czym jest?

Coaching to dostarczanie pomocy drugiej osobie we wzmacnianiu i udoskonalaniu funkcjonowania na co dzień. Terapeuta pomaga takiej osobie poznać i zrozumieć stosowane przez nią konkretne umiejętności oraz wiedzę.

Można zatem powiedzieć, że proces coachingu ma wspierać daną osobę w jej rozwoju i uczeniu się. Cykl spotkań coachingowych polega na wykorzystywaniu przez klienta umiejętności i wiedzy w określonej sytuacji lub też w dążeniu do wyznaczonego celu.

Praca skupia się głównie na identyfikacji potrzeb rozwojowych, które można określić jako różnicę między „osiągniętym” a „pożądanym”, a następnie na analizie możliwości i sposobów wprowadzenia zmian w funkcjonowaniu.

Zasady

  1. Klient jest ekspertem – to on wnosi umiejętności, wiedzę i potencjał rozwojowy. Coach dostarcza informacji i wglądów, ale to klient decyduje czy z nich skorzysta.
  2. Wsparcie ma na celu wykorzystanie przez klienta jego potencjału.
  3. Klient stanowi jedną całość ze swoją przeszłością, teraźniejszością i przyszłością.
  4. Klient ustala kierunek pracy.
  5. Coach i klient są partnerami.
  6. Celem spotkań jest osiągnięcie zmiany i poprawy funkcjonowania na co dzień.